کد مطلب:128029 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:375

گنجینه کتابخانه » اهل بیت » امام حسین (ع)

چرا باید حادثه ی عاشورا را گرامی بداریم؟

چرا باید خاطره ی حادثه ای را كه 1360 سال پیش اتفاق افتاده است، زنده كرد و مراسمی به یاد آن خاطره برگزار كرد؟ این رویداد جریانی تاریخی بوده است كه زمان آن گذشته است؛ تلخ یا شیرین، هر چه بوده است آثار آن تمام شده است. چرا باید بعد از گذشت نزدیك به چهارده قرن، یاد آن جریان و آن حادثه را زنده نگه داریم و مراسمی برای آن برپا داریم؟

پاسخ این سؤال، چندان مشكل نیست. برای این كه به سادگی می توان به هر نوجوانی تفهیم كرد كه حوادث گذشته هر جامعه می تواند در سرنوشت و آینده آن جامعه آثار عظیمی داشته باشد. تجدید آن خاطره ها در واقع نوعی بازنگری و بازسازی آن حادثه است، تا مردم از آن جریان استفاده كنند. اگر حادثه ی مفیدی بوده است و در جای خود منشأ آثار و بركاتی به شمار می رفته است، بازنگری و بازسازی آن نیز می تواند مراتبی از آن بركات را داشته باشد.

علاوه بر این، در همه ی جوامع انسانی مرسوم است كه به نوعی، از حوادث گذشته خود یاد می كنند، آنها را بزرگ شمرده و به آنها احترام می گذارند. خواه مربوط به اشخاصی باشد كه در پیشرفت جامعه خود مؤثر بوده اند، نظیر دانشمندان و مخترعان، و خواه مربوط به كسانی


باشد كه از جنبه ی سیاسی و اجتماعی، در رهایی ملت خود نقش مؤثری داشته اند و قهرمان ملی بوده اند. همه عقلای عالم برای این گونه شخصیت ها آیین های بزرگداشتی را منظور می كنند. این كار بر اساس یكی از مقدس ترین خواسته های فطری است كه خدا در نهاد همه انسانها قرار داده است، و از آن به «حس حق شناسی» تعبیر می كنیم. لذا این خواسته فطری همه انسان ها است كه در برابر كسانی كه به آنها خدمت كرده اند حق شناسی و شكرگزاری كنند، آنان را به خاطر داشته باشند و به ایشان احترام بگذارند. علاوه بر این، یاد آن خاطره ها، در صورتی كه در سعادت جامعه تأثیری داشته، می تواند عامل مؤثر دیگری را در زمان بیان خاطره ها بیافریند. در این صورت، گویا خود آن حادثه تجدید می شود.

از آن جا كه معتقدیم حادثه عاشورا حادثه عظیمی در تاریخ اسلام بوده است، و نقش تعیین كننده ای در سعادت مسلمانها و روشن شدن راه هدایت مردم داشته است، این حادثه در نظر ما بسیار ارزشمند است. لذا بزرگداشت و بازسازی این حادثه و به خاطر آوردن آن، موجب می گردد تا بتوانیم از بركات آن در جامعه امروز نیز استفاده كنیم. این جواب را به طور كلی می توان در مقابل سؤال نوجوان ها ارائه داد و آنان را قانع كرد كه زنده نگه داشتن یاد بعضی از خاطره ها و بازسازی برخی از حوادث كه در گذشته اتفاق افتاده است، كار عاقلانه ای است، و ممكن است منافع و مصالحی را برای جامعه تأمین كند. همان طور كه اصل آن حادثه تأثیر مفیدی در جامعه آن روز داشته، تجدید خاطره و بازسازی آن نیز می تواند آثاری متناسب با خود داشته باشد. در پاسخ به سؤال اول كه «چرا باید یاد عاشورا را زنده نگه بداریم؟» به همین اندازه بسنده می كنیم.